« Soi pivelada per la literatura medievala »
Marine Mazars es cercaira a l'universitat Joan-Jaurès en literatura occitana, aprèp un percors tot en viradas.
Lexic :
Al delai : au-delà
Cabussam : nous plongeons
Cercaira : chercheuse
Endralhada : orientée
Mantun : plusieurs
Nimai : non plus
Pepins : grands-parents
Pivelada : captivée
Sicut : sujet
Trantalhavi : j'hésitais
Sètz especialista de literatura medievala, perqué vos passiona particularament aquel periòd ?
Tròbi aquela literatura fòrça aluenhada de nautres e pasmens, quand i cabussam, d’una granda modernitat. I a de ligams incredibles amb lo sègle XXI. Las concepcions amorosas dels trobadors son las meteissas que uèi : se retròba la sublimacion del sentiment amorós amb las meteissas formulacions. Lo fonccionament politic a pas cambiat nimai, e aquò's un pauc desesperant. Comencèri per passar lo Capes e ensenhar al segondari, mas voliái a tota fòrça far una tèsi perque soi pivelada per la literatura medievala. Alara tornèri a la facultat e ara ai un pòste per far de corses e de cèrcas. Ma tèsi portava suls tèxtes religioses occitans en pròsa dels sègles XIV e XV, en me focalizant sus quatre tèxtes escriches per de mond que parlan de visions de l’al delai o quitament de viatges dins l’al delai.
Recentament avètz pasmens fach de comunicacions sus de literatura mai actuala ?
Ongan, per cambiar, faguèri de cèrcas en literatura ultra contemporanèa, sus d’autoras que son vivas. Mai que mai sus l’òbra de la poetessa Maelle Dupont, sa fulgurància m’agrada. Foguèri endralhada sul sicut per un seminari consacrat a l’escritura femenina, mas de tota mena èra numero 1 de ma tièra personala. Ai tanben escrich un article consacrat a una autra autora, Cecila Chapduèlh, que deu lèu èsser publicat dins una revista universitària canadiana.
Cossí ne sètz venguda a trabalhar sus la literatura e particularament en òc ?
Faguèri mon escòla dins un establiment bilingüe en Avairon, puèi contunhèri l’occitan au segondari, o passèri al bachilierat e dins aquel percors foguèri marcada per un ensenhant, Cristian Andrieu. Mas es tanben una lenga de familha, dels pepins. Aprèp la terminala, trantalhavi entre mantun mestièrs e anèri en prepa HEC pendent un an. Alai m'avisèri primièr que las valors qu'i trobavi m’anavan pas e puèi que me voliái reorientar cap a una licéncia d’occitan.
Version française sur toulouse.fr